Od stacji PKP Krzeszowice idziemy ul. Daszyńskiego, przecinamy szosę E 22a, po czym na placu przed domem towarowym skręcamy w lewo, w kierunku kopalni kamienia wapiennego Czatkowice. Około 100 m dalej idziemy w prawo, do parku. Mijamy pomnik poświęcony Nieznanemu Żołnierzowi. Po chwili docieramy do rzeczki Krzeszówki. Za rzeczką widoczny jest kościół z XIX w. i park zdrojowy. Wzdłuż lewego brzegu idziemy kilkaset metrów do mostku, którym przekraczamy rzekę i dalej wzdłuż niej wędrujemy. Dochodzimy do miejsca, w którym potok Miękinia uchodzi do Krzeszówki. Mijamy młyn wodny należący już do Czatkowic i wzdłuż ujęcia wodnego rzeki, płynącej u stóp wapiennego wzgórza, dochodzimy do szosy Krzeszowice — Czerna. Skręcamy w prawo. Przechodzimy przez Czatkowice, mijając z prawej strony kopalnię kamienia i przystanek PKS. Przy rozgałęzieniu dróg w Czernej (ok. 1 km dalej) obok przystanku PKS — Czerna skręcamy w prawo, opuszczając niebieski Szlak Dawnego Górnictwa, wiodący do Chrzanowa. Posuwamy się w głąb niezwykle malowniczej doliny Eliaszówki. Po drugiej stronie potoku silnie bijące źródło św. Elizeusza. Z obu stron szosy widoczne są teraz eremy, nieco dalej także stacje drogi krzyżowej, wchodzimy bowiem w obręb ogromnego obszaru klasztornej klauzury, opasanego niegdyś czterokilometrcwym kamiennym murem o wysokości 2,5 m. W jej obrębie znajdowało się 80 ha lasu, 12 eremów — pustelni i zabudowania klasztorne Karmelitów Bosych. Przez dolinę przerzucony był most na 13 arkadach, o długości 120 m, łączący wzgórze klasztorne ze znajdującym się po drugiej stronie doliny wzgórzem siedleckim. Z mostu jak i z murów pozostały już tylko resztki. Szlak wiedzie szosą, omijając klasztor. Można jednak dojść do niego drogą utwardzoną, odbijającą w lewo od szosy, po czym wrócić do szosy malowniczą leśną ścieżką, opadającą w dół ze wzgórza klasztornego (400 m npm).
