Położony w Dolinie Ojcowskiej, w woj. miejskim krakowskim. Powierzchnia: 1675 ha. Utworzony w 1956 r. Obejmuje najbardziej malowniczy fragment Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej — wcięte w grube pokłady jurajskiego wapienia doliny Prądnika, Sąspówki, wąwozy Korytanię i Jamki, dolinę za Krakowską Bramą. O bogactwie przyrodniczym Parku stanowią liczne ostańce w kształcie słupów, maczug bądź iglic, kilkadziesiąt jaskiń, z najbardziej znaną jaskinią Łokietka oraz wielka liczba gatunków roślin i zwierząt. Lasy porastające dno i strome zbocza dolin zachowały we fragmentach charakter zbliżony do pierwotnego. Są to partie lasu bukowego często z domieszką jodeł, grabowo-dębowego i tylko tu spotykane partie lasu jaworowego. Na szczególną uwagę zasługuje, uważana do niedawna za endemit, brzoza ojcowska oraz szereg roślin górskich (m. in. chaber miękkowłosy, tojad smukły, żywiec gruczołowaty. przetacznik górski). Cała grupa roślin naczyniowych liczy w Parku około 950 gatunków. Prawie 25% z nich to gatunki ciepłolubne, np. wiśnia karłowata, ostnica Jana, ostrożeń pannoński, obrazki plamiste. Bogata fauna reprezentowana jest przez borsuki, kuny leśne, koszatki; z ptaków natomiast warto wymienić puszczyka krętogłowa, dzięcioła czarnego i zielonosiwegc. białorzytkę. Najbogatszy jest jednak świat bezkręgowców, obejmujący kilkaset gatunków, z których wiele jest endemitami. Do atrakcji parku należy zaliczyć również zabytki architektury: zamek w Pieskowej Skale (XVI w.) i ruiny zamku w Ojcowie (XIV w.). W willi „Pod Łokietkiem” — znajduje się Muzeum Przyrodnicze OPN im. prof. Władysława Szafera. Dyrekcja OPN mieści się w Ojcowie, w pobliżu zam¬ku.
